જીંદગી અહીંયા જ ખોવાણી હતી
મોત પાછળ ક્યાંક સંતાણી હતી

લાગણીઓ બુદબુદાની છે હવા
એ અગર ફુટે, તો બસ પાણી હતી

મૌન નુ તો એટલું કહેવું હતું
એક એની યાતના, વાણી હતી

આચમન લીધું હતું મૃગજળ સમુ,
કે હથેળી આપણી કાણી હતી

શ્વાસનુ પળ પળ કરીને જાગરણ
સોડ મેં લાંબી હવે તાણી હતી