8.5.11

577

મુકદ્દર ને કહી દો કે આડે ન આવે

અમારી વચાળે પહાડે ન આવે

એ લીલા કરમના હતાં કલ્પવૃક્ષો
ફીઝાં એમ અત્તર ઉગાડે ન આવે

હશે પોટલી લાગણીઓની, નહીંતર
કોઈ દોડતું, પગ ઉઘાડે ન આવે

તબીબો ન જાણે એ ઝખમો અનેરાં
બધી વાર પીડાઓ નાડે ન આવે

હતો શ્વાસ છેલ્લો આ લક્ષમણની રેખા
પછી મોતને એ સિમાડે ન આવે

2 comments:

Anonymous said...

તબીબો ન જાણે એ ઝખમો અનેરાં
બધી વાર પીડાઓ નાડે ન આવે...

chalo tabibo ne pana ANTE khyal avyo... man ne tarbatar thavano dose aapta raho .. amar mankad

Jayanta jadeja said...

Very true, badhi var pidao nade na aave.
Your patients r very lucky, as u r able to understand what they cant explain you.
And
Hase potli lagnioni...........simply great!