હથેળીનું જીવન- કમળ ખોલતા
વિધિના લખાયા ભ્રમર બોલતા

અસંભવ, ને સંભવમાં પગ બે મૂકી
પ્રણય મત્સ્ય તાકી, ને સમતોલતા

ઘડી, ખટઘડી, પળની સરગમ સૂણી
સમય ફેણ લોલક સતત ડોલતાં

પ્રથમ મેઘ આષાઢી ટહુકો તમો
કણે કણ અમો આજ કિલ્લોલતાં

હતી રાજધાની, જનમ ને મરણ
કભી થી વો દિલ્લી, કભી દોલતા...!!!