મૃગજળ સિંચીને અમે વવ્યા’તા થોર
ઉગી’તી એમા ધગધગતી બપ્પોર

સાચું પુછો તો હતી શમણામાં મોજ
જ્યારે જોઉં, તું હતી નવલી નક્કોર

ગુસ્સામાં તારો એ છણકો તો ઠીક
પડઘોયે લાગે છે શબરીના બોર

અમથા જો ટકરાયા ખુલ્લી બજાર
શંકાનાં ઘેરાશે વાદળ ઘનઘોર

પાછળ હું પડતો’તો જેની , એ લોક
મારા જનાજાએ મારીયે મોર