સાકી મારા કાને પડતાં, કિસ્સા તારે લગતાં રે
મયખાનેથી પાછા વળતાં કોઈ નથી ડગમગતાં રે
ઘોંઘાટોના ટોળામાં તું કાન કરી સરવા લેજે
ચૂંટી લેજે એકલ દોકલ ટહુકા તું મનગમતાં રે
મંઝિલ કરતાં મુકામની ઝાઝી ચિંતા કરતાં લોકો
કાંઠે બેસી મધદરિયે જાવા ને એ થનગનતા રે
ફુટપાથે થાકીને સુતાં, ઓઢીને નસકોરાં, ને
સો મણ પોચી તળાઈ વચ્ચે નીંદરને કરગરતાં રે
બે ત્રણ શ્વાસો અહીં લીધા ને છેલ્લો તારા ઘરમાં રે
આપણ તો તારી ને મારી દુનિયા વચ્ચે ફરતાં રે