3.4.11

હજુ આશ થોડી ઘણી છે હરી
અરજ એટલે આટલી મેં કરી

વિંધાઈ જશું, રગ રગે વાંસ થૈ
અધર પર ધરો જો, કરી બંસરી

ચરણ ચૂમવા કાજ પથ્થર બનું
સજીવન કરો જો અમોને ફરી

ભલે બાઈ મીંરા હજો શ્યામની
બનીશું થિરક પેરની ઝાંઝરી

ધરો પહાડને આંગળીયે, અમે
ઉડે ગોધૂલી જે થકી, એ ખરી

મળે ઢેઢવાડે જો નરસી પણું
થશું નાત બહારી, સજા આકરી

લલાટે લખ્યા શ્વાસ છેલ્લા લગી
સ્વિકારો પ્રભુ પ્રેમથી ચાકરી

1 comment:

Anonymous said...

Sir, this is really touching.. badhiya ...krushna, mira ane narsinh... well personified ... amar mankad