નાખી સરવર મહીં કાંકરી
પહેરી જાણે જળે ઝાંઝરી

શુકનવંતી ભરી ઉંઘને
બિલ્લી શમણે તમે આંતરી

કોરે કાગળ શબદ વાવતાં
આખ્ખે આખી ગઝલ પાંગરી

અણબોલે જે બની દૂરતા
પડઘો થઈને અમે આવરી

સુક્કી આંખે તને ભિંજવુ
ઈચ્છા મારી ફળી આખરી

ડો.જગદીપ..૨૩-૧૨-૧૧