અસંભવને સંભવ કરી, છોડવું છે
તુટેલા ધનુષને ફરી જોડવું છે

અનર્થો ભર્યું, લાગણી શૂન્ય તારું
કવચ શબ્દનું, મૌનથી તોડવું છે

હથેળીમાં મારી, તમારા સ્મરણના
શિલાલેખ જેવું કશુંક ખોડવું છે

મળ્યા ઢાળ અઢળક સફ઼રમાં, છતાંયે
અમારે તો ઉત્તંગ તરફ દોડવું છે

મર્યો ત્યાં સુધી મન ભરીને જીવ્યો’તો
કબર પર ફકત એટલું ચોડવું છે