हरेक सांस लेकर महेकता है तुं
मगर मोतकी और बढता है तुं

कभी उम्र शिशेमें छुपती नहीं
क्युं अक़सर उसे गौर करता है तुं

यहां हो के भी तुं यहां पर नहीं
छलकता हुआ जाम भरता है तुं

पता पुछने, बनके युं अजनबी
उसीकी गलीसे गुझरता है तुं

वफा नाम मरहमकी उम्मीद में
जख़म बेवफाओका सहेता है तुं

न आता नजर तुं कहीं भी खुदा
सुना आदमीसे ही डरता है तुं

વાંસળીનો નાતો દઈ હોઠે અડાડો પછી રોમ રોમ મહેકો થઈ શ્વાસ
આડબીડ જંગલમાં ખુણે ઉગેલ સાવ જાત મારી લીલુડો વાંસ
શ્યામ તમે ભાળ્યુ શું મારામાં ખાસ..?

પીંછાના ઝુંડ મહી મોરલામાં ગુંથાયો, નર્તનની ઝાઝી ઝંઝાળ
સપને પણ આવે નહીં ખ્યાલ એવા મોર મુકુટ ઉપર તેં દઈ દીધો વાસ
શ્યામ તમે ભાળ્યુ શું મારામાં ખાસ..?

નાનકડી પોટલીમાં વાસી રે ધાન સમો, લટકાતો ભેરૂની કેડ
મુઠ્ઠીભર આરોગી હૈયાના હેત, તમે અંધારે કીધો અજવાસ
શ્યામ તમે ભાળ્યુ શું મારામાં ખાસ..?

કસમ તારી હવે ખાવી નથી
ખુદા, કારી કોઈ ફાવી નથી

અમે પડઘે બિડી ચીઠ્ઠી છતાં
પરત તુર્તજ કદી આવી નથી

છુપાયું દર્દ મીઠું હો છતાં
વ્યથાઓ આપણી ગાવી નથી

મદિરા નામથી મૈકષ થયો
તને પ્યાલી હવે પાવી નથી

ઉગી તો ગઈ સમય આવે કબર
કહો છો કે અમે વાવી નથી..!!

ગહન છે કોયડો મૃત્યુ, હજી
મનખ પાસે કોઈ ચાવી નથી
ડો.નણાવટી

માં યશોદા, નંદજીને ખોરડે
આજ બંધાયા હરિહર દોરડે

કાશ શામળીયો જશે, એ વાતડી
કાળજે વિંઝાય સહુને કોરડે

અશ્રુઓ રાધાની આંખે ઝળહળે
એજ બસ દિવા સરીખું ઓરડે

છન્ન પાયલ, છમ્મ મીંરા પ્રેમ છે
ઝેરના ફળફળ ઉકળતે તોરડે

આપણું આ આયખું શિરમોર છે
એક પીંછુ હાથ આવી જો ચડે
ડો.નાણાવટી

‎'''' ONLY FOR ADULT PLEASE...''''

કરચલ્લીની રાણી, ઓરા આવો

મણીયુ વાળી આંખે આંખ મિલાવો ...

લાકડીઓના ટેકે ઉભા રહીયે

ખભ્ભેથી ઓ વાલા હાથ હટાવો

બત્રીસી ડાબલીઓમાં મેલીને

બોખા મોંયે ચુંબનને ચગળાવો

ચોલી કે હે પીછે ક્યા, એ ગાતાં

અમથો અમથો પાલવ કાં સરકાવો ?

કામણગારા ફરફરતાં એ કેશે

રૂપેરી ચાદરનો લઈએ લ્હાવો

એકલતાના આભૂષણ વેંચીને

એકલતા જપવાને માળા લાવો

છાના છાના છાનગપતિયા કરવા

થોડા શમણાં ઉજાગરામાં વાવો

આલિંગનની ઈચ્છાઓ સળગાવી

જુની યાદોના ખુણા મહેકાવો

ડોઝ દવા ટીકડી ફાકીનો, વાલી

આજ સુધી અમને મુકી, ન ખાવો ?

નવરા બેઠા મારી છે કે તારી

જીવતર રેખા ટુંકી, શર્ત લગાવો

એક બીજાના શ્વાસ મળે બીજાને

એવી સગવડનો વીમો ઉતરાવો

ચાલો વાલમ શ્વાસે શ્વાસ પરોવી

ખુલ જા સીમ સીમ, સાગમટે દહોરાવો.......

આજ આ ચહેરો નથી મારો ખુદા

હું જ છું, પણ મનસુબાઓ છે જુદા

સાંજના શઢ સુર્યનાં સંકોરતા

આગિયા બનતા પછી ખુદ-ના-ખુદા

ખુબ મારી જાતને શોધ્યા પછી

બારણે તકતી લગાવું, "ગુમશુદા"

ધૂળ જેવી વાત વંટોળે ચડી

આજ અફવાઓ બની ગઈ અર્બુદા

જીંદગીમાં શ્વાસ સૌ ફૂંકી રહ્યા

શી ખબર ક્યારે ફુટે એ બુદબુદા

સાવ સુક્કા બાવળે, કૂંપળ સમી કુમાશને
જોઈ એવુ લાગતું, ફાંસી દીધી લીલાશને

હાથ ખભ્ભે, તાળીએ, શિર પર ને હાથોમાં મળ્યો
પણ અમે ઝંખ્યા કર્યો તારા જ બાહુપાશને

કાળજુ કઠ્ઠણ તમારું હોય તો ક્યાંથી મળે
મેં જ સરનામુ લખી કાગળ બિડ્યો નરમાશને

ક્યાં થી ક્યાં પહોંચી ગયો આજે જમાનો, તે છતાં
એક પણ પત્તું નથી મળતું વધારે તાશને

શું અનુભવ શ્વાસ છેલાનો હતો, કોઈ ના કહે
પુછવું આખર રહ્યું એના વિષે કોઈ લાશને
ડો. નણાવટી

કરીને પાનખરનું ખૂન ચારેકોર, આવ્યો છે

છરી લઇ રક્તરંજિત હાથમાં, ગુલમ્હોર આવ્યો છે

હરણની હાંફનો વાસી પવન, આઘે છળન્તું જળ

છતાંયે સાવ સુક્કે રણ ઉગી, આ થોર આવ્યો છે

બળે કોઈ હાથ, પણ આ તો બદન આખું સળગતું છે

કરીને આગિયો જાણે તપસ્યા ઘોર આવ્યો છે

ખબર છે પાંપણો આંખોની પહેરેદાર છે, માટે

કણું થઇ અશરુઓ તફડાવવાને ચોર આવ્યો છે

જીવન ઝંઝાળ નાખી બહુ પ્રયત્નો આદર્યા, આખર

મુખોટુ મોતનું પહેરીને આદમખોર આવ્યો છે

ડો. નાણાવટી ૧૫-૨-૧૨

पेशानीयों पे सलवटे

पुछो ना कैसे पल कटे

सांसोका कारवां चला

वो सुन सके न आहटे

ना ये पता चला कि कब

मासूमियतसे वो हटे

नींदे चुराई आपने

हमने निभाई करवटें

अश्कोंमें हो गई सुलह

दोनो ही आंखमें बटे

डो. नानावटी

आदतन तेरी खिडकीको देखा सही

फिर मुज याद आया कि तुं ही नहीं

एक दामनकी खुश्बु हवाओं में थी

सांसमें आनी जानी उसीकी रही

रातको सारे जुगनु निकल थे पडे

ना नझर चांद तारे भी आये कहीं

मस्जिदे हो गई आज सुमसाम सी

ए खुदा, तुं भी शायद गया है वहीं

Nanavati

હજી શબ્દ તો છે જ હાથોમાં થોડા

ગઝલ ગૂંથવામાં પડ્યા સહેજ મોડા

નજાકત કલમની બીડી છે લિફાફે

શિલાલેખ ક્યાં છે કે મારું હથોડા

મહેક તારા શ્વાસોની નહોતી છતાં પણ

લીધા શ્વાસ જાણે હો અનશન નાકોડા

કરચલી નથી, છે તમારા બધાની

નારી લાગણીના સૂકાયેલ પોડાં

જીવ્યો ઝીલ્લતે જિંદગી મરતાં મરતાં

માર્યો તોયે કહેતા કે, થા વો નિગોડા

ડો નાણાવટી ૧૩-૨-૧૨

Jagdip Nanavati
ખંજર બની અરસ પરસની પાર હોય છે
દુનિયાના લોક કેવા મિલનસાર હોય છે

પડઘાને ધ્યાન દઈને જરા સાંભળી જુઓ
પર્વતની હર વ્યથાઓ વિગતવાર હોય છે

એના વિના વજુદ રતિભાર પણ નથી
મરહમ, સદા ઝખમનો કરજદાર હોય છે

મયખાનુ લાખ ચાહે પિવાડો છતાં, નજર
સાકીની એક તીરછી, અસરકાર હોય છે

ગીતાનો સાર એટલોજ કે, મુગટ તણું
પીંછુયે કો’ક વાર વજનદાર હોય છે

જીવવાની ભોગવી છે સજા, તોય બાંધતા
જાણે હજીયે સખ્શ ગુનહગાર હોય છે

પ્રતિબિંબો, ઘડીભર આયનાની બહાર આવો
અરીસો સાવ કોરો કાટ જોવા, દ્યો ને લ્હાવો

બધાં ખુદાનાજ, પોતાનાજ વનમાં જીવતા'તાં
જરા આ ફેફસામાં કોઈ કાજે શ્વાસ વાવો

જમાનો ઝાંઝવાનું રણ બન્યું છે, દોડમાં તું
હરણ વાંચી શકે એવી બધે તક્તી લગાવો

નડે આ પથ્થરો ને કંટકો, છે વાત જૂની
હવે અટવાય છે રસ્તો, પ્રથમ એને હટાવો

જીવનભર જીંદગી શું છે, કદી જોયું અમે નાં
કબર પર મોત જોવા કાં ભલા દીવો મુકવો?

ટા..............ઢ

પરબારી સોંસરવી ઉતરતી જાય
કેવી આ ટાઢુંડી લખલખતી વાય

તાપણીએ જ્વાળાઓ સઘળી બેકાર
શિયાળો કડકડતો આને કહેવાય

નાના કે મોટેરા, પુરૂષો કે નાર
થરથરતા હાથોએ બમણેરૂ ખાય

સુરતીના લાલાઓ લીલ્લી જુવાર
ફાકંતા ફાકંતા કેવા હરખાય

બળબળતો ઉનાળો આવી ગ્યો યાદ
બર્ફીલી સુસવાતી એવી તે લ્હાય
ડૉ નાણાવટી "૬ ડીગ્રી "

વેવલાઇન્ટાઇન ડે...!!!!

આજ બધું લાગે છે વૃંદાવન વૃંદાવન, આજ બધાં રાધા ને શ્યામ
મોર પિચ્છ હાથોમાં લઈ લઈને ઘૂમતા’તાં લાગણીને દેવા સૌ નામ
પ્રેમ થાતાં હશે તે કાંઈ આમ....!!
ભોર પડે ઊષા, ભર બપ્પોરે જ્યોતિ ને સાંજ પડે સંધ્યાને સંગ
એક પછી એક જાણે પીતા હો મૈખાને દોસ્તીનું નામ લઈ જામ
પ્રેમ થાતાં હશે તે કાંઈ આમ....!!
નાગ સમા ગુંચળાઓ કાંડે બાંધીને ફરે, છોકરીઓ થઈને બિંદાસ
કેમ જાણે શબરીઓ ચાખીને બોર કહે ક્યારે આવો છો તમે રામ ?
પ્રેમ થાતાં હશે તે કાંઈ આમ....!!
એક દિવસ ભૂખ્યાનો, એકાદો ઘરડાનો, એક દિવસ માંદાનો રાખ
કો’ક દિ’ તું માવતરને દેજે તો ક્યાંક તારા જીવતરમાં રીઝે ઘનશ્યામ
પ્રેમ કરવો તો કરવો રે આમ...
પ્રેમ થાતાં હશે તે કાંઈ આમ.......!!!!

चलो आज दम तोड दें हंसते हंसते
कभी तो बदलदे पुराने शिरस्ते

पडा नींदसे ऊठ जाना ही महेंगा
हमे ख्वाब वरना मिले खुब सस्ते

तुम्हे क्या पता, सब तुम्हे जानते है
हमे छोडने आये तुम तक ये रस्ते

सिकंदर है हम, प्यारके बादशा’ है
मुझे क्या पता चीज है क्या शिकस्तें

सरक ही लीये ज़िंदगीसे मुसाफीर
मगर मोतकी जालमें सब हे फसतें
डो. नाणावटी १०-२-१२

સમંદરની લહેરોને કહી દો, સમયસર

હિસાબો કિનારે કરી જાય સરભર

વસંતે હવા સંગ નાખ્યું'તું માંગુ

હજી તો આ ખુશ્બુ થઇ સહેજ પગભર

ન શિકવા ગીલા છે ભ્રમર કે કમળને

ગુઝારી હતી રાત બંનેએ રસભર

હતી રાત બાકી, ને સાકી છે મૈકશ

છલોછલ ભર્યો જામ, થોડી સબર કર

બચ્યા શ્વાસ છેલ્લા, ને મંઝિલ છે આઘી

કબર તક પહોંચવા જરા કરકસર કર

ડૉ નાણાવટી ૯-૨-૧૨

હું રખે રાધા બનું તો વાંસળી થઇ વાગજે

મસ્ત મીંરા બાવરી, તો ઝેર થઈને આવજે

પાછલી રાતે તળેટી કુંડ દામોદર ઉપર

ક્યાંક જો કરતાલ વાગે તો હરિજન જાણજે

ચીર, સંજોગો શકુની થઇ અને ખેંચે અગર

સાદ પાડી, લાગણીના ઋણને અજમાવજે

આપણી સામે ઉભા જે આપણા પ્રતિબિંબ થઇ

સારથિ નો મર્મ સમજી, તીર સૌને તાકજે

શી ખબર ક્યારે અલખના દ્વાર પર ઉભા રહો

એક મુઠ્ઠી શ્વાસ તારી પોટલીમાં રાખજે

ડો નાણાવટી ૭-૨-૧૨

નાં તમે નીકળો બજારે, આંખ સૌ રઝળી પડી

ને પછી અફવા બધી ચકચૂર થઇ નીકળી પડી

શબ્દના સોગન દીધાં તો મૌન પર મોહી પડ્યા

ચાલ હું ચાલ્યો શકુની, આખરે અવળી પડી

કચકચાવી ને અમે મુઠ્ઠીઓ વાળી, તે પછી

વાત સાચી, હાથની રેખા તણી, સઘળી પડી

હા અમે લથડી પડ્યા'તા મૈકદે પળવાર, પણ

જીંદગી આખી ખુદા તારા વિના કથળી પડી

આખરી અલ્ફાઝ તક અલ્લાહ અદાલતમાં લડ્યો

મોતની સામે દલીલે જિંદગી નબળી પડી

ડો નાણાવટી ૭-૨-૧૨

શ્વાસની અથ:થી કથા કર જ્યાં સુધી

મોત નાં કહીદે "ઇતી" બસ ત્યાં સુધી

ઝાંઝવા બાબત હરણની શીખ લે

આપણે દોડ્યા કરીશું ક્યાં સુધી

જે હથેળીમાં શિલાલેખો લખ્યા

જીવવું છે એ બધાં ઉકલ્યા સુધી

વારતાનો અંત શું? એ જાણવું

છે અશક્ય પાનના ઉથલ્યા સુધી

એક શ્વાસે મૌનને બોલી જુઓ

બંધ આંખો ઊંઘમાં ખોલી જુઓ

હું અને હું-પદ પ્રતિબીમ્બે જરા

આયનાને ત્રાજવે તોલી જુઓ

આપણા કઠ્ઠણ અબોલાઓ નીચે

ઈશ્કની નરમાશ છે, ફોલી જુઓ

લાગણી મારી ને નફરત આપની

ધરકધર જાતી'તી , સમતોલી જુઓ

રજકણો થી સેતુઓ બંધાય છે

રામજીની થઇ ને ખિસકોલી, જુઓ

ડો. નાણાવટી ૩-૨-૧૨

પૂરબ ને પશ્ચિમની પ્રશ્નાવાલીના

ઉત્તર અમે કાટખૂણે ગલીના

પનઘટ ઉપર કેડ કામણગરીની

નટખટ થશું કાંકરી માટલીના

હલકટ હતા, તોય અત્યંત જરૂરી

મણકા અમે એક વંશાવલીના

સ્મરણો અમારી હતી માત્ર પુંજી

વિતી ગઈ જે ઘડી પાછ્લીના

સાગર કરી પાર આવી કિનારે

અંજળ ખૂટ્યા છે હવે માછલીના

ડો. નાણાવટી ૨-૨-૧૨

ટિક ટિક હલેસાં ને જીવન છે હોડી

દરિયો સમયનો, અને રાત થોડી

છલના છલોછલ ભરી કઈ રીતે છે

દર્પણ ખરેખર જુઓ કોઈ ફોડી

પાસા પડે 'ગર તો પોબાર, નહીતર

ખુલ્લી હથેળીમાં બે ચાર કોડી

નક્કી સ્વયંવરનું શમણું હશે એ

અમથી નથી રાતના ખાટ તોડી

નામે ગઝલ, પ્રેયસીને પરણવા

ઈર્શાદ ઘોડે શબદ જાન જોડી

હરદમ અગમ ગમને રમથી કરો કમ

તકતી હરેક મૈકદે દ્યો ને ચોડી..!!

કંડારવા અવનવા શિલ્પ, ઈશ્વર

અવ્વલ દરજ્જાની રાખે હથોડી

આતમ ભલે આજ સુતો મઝારે

ઉઠશે ફરી સહેજ આળસ મરોડી

ડો.નાણાવટી ૧-૨-૧૨