7.2.12

નાં તમે નીકળો બજારે, આંખ સૌ રઝળી પડી
ને પછી અફવા બધી ચકચૂર થઇ નીકળી પડી

શબ્દના સોગન દીધાં તો મૌન પર મોહી પડ્યા
ચાલ હું ચાલ્યો શકુની, આખરે અવળી પડી

કચકચાવી ને અમે મુઠ્ઠીઓ વાળી, તે પછી
વાત સાચી, હાથની રેખા તણી, સઘળી પડી

હા અમે લથડી પડ્યા'તા મૈકદે પળવાર, પણ
જીંદગી આખી ખુદા તારા વિના કથળી પડી

આખરી અલ્ફાઝ તક અલ્લાહ અદાલતમાં લડ્યો
મોતની સામે દલીલે જિંદગી નબળી પડી
ડો નાણાવટી ૭-૨-૧૨

No comments: