પ્રતિબિંબો, ઘડીભર આયનાની બહાર આવો
અરીસો સાવ કોરો કાટ જોવા, દ્યો ને લ્હાવો

બધાં ખુદાનાજ, પોતાનાજ વનમાં જીવતા'તાં
જરા આ ફેફસામાં કોઈ કાજે શ્વાસ વાવો

જમાનો ઝાંઝવાનું રણ બન્યું છે, દોડમાં તું
હરણ વાંચી શકે એવી બધે તક્તી લગાવો

નડે આ પથ્થરો ને કંટકો, છે વાત જૂની
હવે અટવાય છે રસ્તો, પ્રથમ એને હટાવો

જીવનભર જીંદગી શું છે, કદી જોયું અમે નાં
કબર પર મોત જોવા કાં ભલા દીવો મુકવો?