સમય મારોય નક્કી આવશે

ગળુ છોડી, ચરણ સૌ દાબશે

ધનુષી મેઘ, એના અંગમા

હજુયે રંગ નોખા લાવશે

પછી તડકો જનુની ક્યાં રહે?

ભરી બપ્પોર ઝાકળ ફાલશે

વખત આઘો નથી, ચેતી જજો

નદી દરિયાને પાછો તાણશે

તિમિરની છાતીએ બેસી હવે
નિશાને આગિયા પ્રગટાવશે

કસોટી ધૈર્યની છે બેયની

પ્રભુ ક્યારેક પાલવ ઝાલશે